Aparat fotograficzny 11000 Color

Określa rodzaj, względnie konstrukcję układu (czipu).

Określa długość krawędzi na ogół kwadratowych pikseli, z których składa się sensor kamery.

W każdym pikselu wyzwalane są elektrony, niezależnie od tego czy jest on oświetlany przez fotony. Każdy czip CCD generuje pewną ilość energii cieplnej, a tym samym sygnał wzmacniający. Natychmiast po odczycie obrazu z czipu CCD, widoczne jest zaszumienie.

Maksymalny możliwy czas naświetlania (ekspozycji) w minutach dla danej kamery.

Każda kamera CCD generuje szum obrazu. Zakłócenie, które widoczne jest jako mało estetyczna ziarnistość obrazu. Ma to znaczenie przede wszystkim w przypadku dłuższych ekspozycji. Oprócz szumu ogólnego, wyróżniamy również szum wywoływany przez proces odczytu obrazu: szum odczytu.

Wiele kamer CCD wykorzystywanych do astrofotografii z długimi czasami ekspozycji jest chłodzonych, w celu redukcji szumów termicznych i uzyskania obrazu wyższej jakości. Rozróżnia się trzy główne typy kamer CCD: bez chłodzenia, z chłodzeniem pasywnym za pomocą żeber chłodzących, oraz z chłodzeniem aktywnym (np. za pomocą wentylatora i modułu Peltiera).

Kamery kolorowe szybciej dają rezultaty, kamery czarno-białe rejestrują więcej szczegółów.

Pełna pojemność studni określa, jak wiele elektronów może pomieścić pojedynczy piksel. Im większy, a zatem bardziej światłoczuły czip, tym więcej elektronów może pomieścić. Ale co to oznacza? Dzięki dużej pojemności studni szumy stają się mniejsze, a jednocześnie wzrasta zdolność odwzorowania bardzo jasnych i ciemnych obiektów.

Głębia bitowa nazywana jest również zakresem dynamicznym czipu. Liczba bitów obrazu oznacza również, ile różnych odcieni szarości można zapisać. Od tego bezpośrednio zależy informacji w obrazie. Na obrazie zarejestrowanym z 1-bitową głębią, widoczne są jedynie czarne i białe punkty. W takim przypadku trudno mówić o prawidłowym obrazie. Brakuje na nim wiele szczegółów, które widzi gołe oko. Głębia 16-bitowa oznacza odtwarzanie ponad 65000 poziomów szarości.