Aparaty fotograficzne serii C0, CG i C1 z matrycami CMOS z globalną migawką zostały zaprojektowane jako małe, lekkie aparaty do fotografowania Księżyca i planet oraz do autoguiding. Dzięki odpowiedniej kalibracji obrazu aparaty te zapewniają zaskakująco dobre wyniki nawet podczas fotografowania głębokiego nieba przez początkujących użytkowników. Zastosowane czujniki CMOS reagują na światło liniowo aż do momentu tuż przed osiągnięciem punktu nasycenia. Dzięki temu aparaty fotograficzne serii C0, CG i C1 mogą być wykorzystywane przez początkujących użytkowników do niektórych zastosowań naukowych, na przykład w badaniach gwiazd zmiennych.
Większy rozmiar modelu C1 pozwala na dodanie kilku funkcji, przede wszystkim wentylatora chłodzącego.
Aparaty fotograficzne C0, CG i C1 są przeznaczone do pracy w połączeniu z komputerem PC. W przeciwieństwie do aparatów cyfrowych, które działają niezależnie od komputera, aparaty naukowe zazwyczaj wymagają komputera do sterowania, pobierania, przetwarzania i przechowywania zdjęć itp.
Do obsługi aparatu fotograficznego potrzebny jest komputer z nowoczesnym 32- lub 64-bitowym systemem operacyjnym Windows lub Linux.
Aparaty fotograficzne są przystosowane do podłączenia do komputera hosta za pomocą interfejsu USB 3.0 o szybkości transmisji 5 Gbit/s. Aparaty fotograficzne są również kompatybilne z portem USB 2.0.
Alternatywnie można również użyć adaptera Moravian Camera Ethernet. Urządzenie to może podłączyć do czterech aparatów fotograficznych Cx (z czujnikami CMOS) lub Gx (z czujnikami CCD) dowolnego typu i oferuje interfejs Ethernet 1 Gbit/s i 10/100 Mbit/s do bezpośredniego podłączenia do komputera hosta. Ponieważ komputer PC używa protokołu TCP/IP do komunikacji z aparatami fotograficznymi, możliwe jest włączenie adaptera WLAN lub innego urządzenia sieciowego do ścieżki komunikacyjnej.
Aparaty fotograficzne C0, CG i C1 nie wymagają zewnętrznego zasilania, są zasilane przez komputer główny za pośrednictwem złącza USB.
Aparaty fotograficzne C0, CG i C1 mogą pracować przy bardzo krótkich czasach naświetlania. Najkrótszy czas naświetlania wynosi 125 μs (1/8000 sekundy). Jest to również jednostka, w której podaje się czas naświetlania. Drugi najkrótszy czas naświetlania wynosi zatem 250 μs itd. Czas naświetlania jest sterowany przez komputer główny i nie ma górnej granicy czasu naświetlania. W praktyce najdłuższe czasy naświetlania są ograniczone przez nasycenie czujnika światłem padającym lub prądem ciemnym.
Chłodzenie: Prąd ciemny jest cechą wszystkich czujników kamer. Nazywa się go „ciemnym”, ponieważ powstaje niezależnie od tego, czy czujnik jest wystawiony na działanie światła, czy nie. Prąd ciemny pojawia się na zdjęciu jako szum. Im dłuższy czas naświetlania, tym większy szum na każdym zdjęciu. Prąd ciemny zależy wykładniczo od temperatury, dlatego generowany szum nazywany jest również „szumem termicznym”. Z reguły prąd ciemny zmniejsza się o połowę, gdy temperatura czujnika spadnie o 6° lub 7 °C.
Żaden z aparatów fotograficznych C0, CG ani C1 nie jest wyposażony w aktywne chłodzenie termoelektryczne (Peltiera), ale modele C1 wykorzystują mały wentylator, który wymienia powietrze w obudowie aparatu. Ponadto bezpośrednio na czujniku znajduje się mały radiator, który odprowadza jak najwięcej ciepła (z wyjątkiem modelu C1-1500, którego czujnik jest zbyt mały, aby można go było wyposażyć w radiator). Czujnik C1 nie może więc zostać schłodzony poniżej temperatury otoczenia, ale jego temperatura jest utrzymywana na poziomie jak najbardziej zbliżonym do temperatury otoczenia.
W porównaniu z zamkniętymi konstrukcjami aparatów fotograficznych C0 i CG temperatura czujnika w modelu C1 może być niższa o 7° do 10°C, co zmniejsza prąd ciemny o ponad połowę.
Wentylator można sterować za pomocą oprogramowania kamery.
Złącze autoguider: Montaże teleskopów astronomicznych nie są wystarczająco precyzyjne, aby utrzymać gwiazdy w idealnym kształcie podczas długich ekspozycji bez niewielkich korekt. Chłodzone aparaty fotograficzne astronomiczne i cyfrowe lustrzanki umożliwiają uzyskanie idealnie ostrych i wysokiej rozdzielczości zdjęć, dzięki czemu nawet niewielkie nieprawidłowości w śledzeniu montażu są widoczne jako zniekształcenia gwiazd. Aparaty fotograficzne C0, CG i C1 zostały zaprojektowane specjalnie do automatycznego śledzenia (autoguiding) montażu. Aparaty fotograficzne do prowadzenia zostały zaprojektowane tak, aby działały bez ruchomych części mechanicznych (z wyjątkiem wentylatora z zawieszeniem magnetycznym). Elektroniczna migawka umożliwia bardzo krótkie czasy naświetlania i rejestrację tysięcy zdjęć w krótkim czasie, co jest niezbędne do uzyskania wysokiej jakości prowadzenia.
Aparaty fotograficzne C0, CG i C1 współpracują z komputerem PC. Korekty śledzenia nie są obliczane w samym aparacie. Aparat przesyła jedynie zarejestrowane zdjęcia do komputera. Oprogramowanie działające na komputerze oblicza odchylenie od stanu docelowego i wysyła odpowiednie korekty do montażu teleskopu. Zaletą wykorzystania komputera PC do przetwarzania obrazów jest to, że współczesne komputery PC mają ogromną moc obliczeniową w porównaniu z procesorami zintegrowanymi z kamerą prowadzącą. Algorytmy prowadzenia mogą wtedy określać położenie gwiazd z dokładnością do subpikseli, porównywać wiele gwiazd w celu obliczenia średniego odchylenia, ograniczając w ten sposób wpływ widoczności itp.
Obliczone korekty mogą być przesyłane z powrotem do montażu za pośrednictwem połączenia między komputerem a montażem.
Oprogramowanie SIPS: Wydajne oprogramowanie SIPS (Scientific Image Processing System) dostarczane wraz z aparatem fotograficznym umożliwia pełną kontrolę nad aparatem (ekspozycja, chłodzenie, wybór filtrów itp.). Obsługiwane są również automatyczne sekwencje zdjęć z różnymi filtrami, różnym binningiem itp.
Dzięki pełnej obsłudze standardu ASCOM oprogramowanie SIPS może być również używane do sterowania innymi instrumentami. Należą do nich w szczególności montaże teleskopowe, ale także fokuserki, sterowniki kopuł lub dachów, odbiorniki GPS itp. SIPS obsługuje również automatyczne śledzenie, w tym dithering obrazu. Obsługiwane są zarówno interfejs sprzętowy portu „Autoguider” (kabel 6-żyłowy), jak i metody śledzenia „Pulse-Guide API”.
SIPS może jednak znacznie więcej niż tylko sterować aparatami fotograficznymi i obserwatoriami. Dostępnych jest wiele narzędzi do kalibracji obrazów, przetwarzania plików FITS 16- i 32-bitowych, edycji zestawów obrazów (np. łączenie median), transformacji obrazów, eksportu obrazów itp.
Ponieważ pierwsza litera „S” w skrócie SIPS oznacza „naukowy”, oprogramowanie obsługuje zarówno redukcję obrazów astrometrycznych, jak i przetwarzanie fotometryczne serii obrazów.
Narzędzie „Guiding” umożliwia włączenie i wyłączenie funkcji autoguiding, uruchomienie automatycznego procesu kalibrowania oraz ponowne obliczenie parametrów autoguiding, gdy teleskop zmienia deklinację, bez konieczności ponownego kalibrowania. Nawet po odwróceniu montażu nie jest konieczne ponowne kalibrowanie autoguider.
