Astrolabium żeglarskie

Reprodukcja astrolabium morskiego, wykonanego w 1571 roku dla floty hiszpańskiej króla Filipa II (1527-1598).

Oryginalny egzemplarz tego astrolabium jest starannie przechowywany w National Maritime Museum (Greenwich).

Astrolabium morskie służyło do określania szerokości geograficznej statku na morzu poprzez pomiar najwyższego położenia Słońca w południe lub wysokości gwiazdy o znanej deklinacji.

We wczesnych latach żeglugi transoceanicznej nie było możliwości określenia długości geograficznej na morzu. Natomiast szerokość geograficzną można było łatwo ustalić.

Aby dotrzeć do miejsca, którego szerokość geograficzna była znana, statek płynął do tej szerokości geograficznej, a następnie na wschód lub zachód, aż do osiągnięcia celu.

Astrolabium morski był prostym mosiężnym pierścieniem z wygrawerowanymi stopniami i obrotowym wskaźnikiem kąta służącym do ustawiania Słońca lub gwiazdy.

Pierścień był wykonany z ciężkiego odlewanego mosiądzu, aby nie mógł zostać porwany przez wiatr.

Astrolabium morskie było bardzo popularne w późnym XV i na początku XVI wieku.

Był to typowy instrument nawigacyjny używany przez Krzysztofa Kolumba i Vasco da Gama.

Dbałość o szczegóły, zainteresowanie historią i piękno form wyróżniają ten bardzo ładny astrolabium morski. Jest dostarczany w komplecie z drewnianą podstawą i instrukcją obsługi.