Reprodukcja astrolabium wykonana przez Diya al Din Muhammada w 1647 roku.
Oryginalny egzemplarz tego astrolabium jest starannie przechowywany w Adler Planetarium and Astronomy Museum (Chicago).
Prawie wszystkie opisy na tym astrolabium są w języku arabskim (tłumaczenia znajdują się w instrukcji obsługi).
Astrolabium to bardzo stary astronomiczny komputer służący do rozwiązywania problemów związanych z czasem (która jest godzina), położeniem Słońca i gwiazd.
Astrolabia służy do przedstawiania nieba w określonym miejscu i czasie.
Odbywa się to poprzez odwzorowanie nieba na powierzchni astrolabium.
Aby użyć astrolabium, należy ustawić ruchome części w określonym dniu i o określonej godzinie. Po ustawieniu na powierzchni instrumentu wyświetla się duża część nieba (zarówno widoczna, jak i niewidoczna).
Typowym zastosowaniem astrolabium jest określanie czasu w dzień i w nocy, określanie czasu zjawisk astronomicznych, takich jak wschody i zachody słońca, oraz jako praktyczna pomoc w obliczaniu pozycji gwiazd.
Typowy astrolabium nie był instrumentem nawigacyjnym, chociaż w okresie Renaissance szeroko stosowano instrument zwany astrolabium morskim.
Historia astrolabium sięga ponad 2000 lat wstecz.
Zasady projekcji astrolabium (stereograficznej) były znane już w 150 r. p.n.e., a dokładne astrolabia produkowano już przed 400 r. n.e.
Astrolabium zostało wysoko rozwinięte w świecie islamskim w latach 800 i wprowadzone do Europy we wczesnym XII wieku przez islamską Hiszpanię (al-Andalus).
Do około 1650 roku był to najpopularniejszy instrument astronomiczny, aż został zastąpiony przez bardziej precyzyjne urządzenia.
Mapa nieba tego astrolabium pochodzi z XXI wieku, a astrolabium jest w pełni sprawne.
Miłość do szczegółów, zainteresowanie historią i piękno form wyróżniają ten bardzo ładny astrolabium. Jest on dostarczany w komplecie z drewnianą podstawą i instrukcją obsługi.
