Ponad 7500 artykułów dostępnych bezpośrednio w magazynie
Gwarancja najniższej ceny
Twój partner w astronomii
Magazyn > Praktyka > Tuning teleskopu > Kiedy warto wymienić zwierciadło
Praktyka

Kiedy warto wymienić zwierciadło

Zwierciadło główne Newtona można łatwo wymienić. Tu dowiesz się, kiedy warto przeprowadzić taką operację.

Ponieważ w teleskopie Newtona obraz tworzy jedynie zwierciadło główne, można je łatwo wymienić. S. Wienstein Ponieważ w teleskopie Newtona obraz tworzy jedynie zwierciadło główne, można je łatwo wymienić. S. Wienstein

W teleskopie Newtona zwierciadło główne jest jedynym elementem czynnym optycznie – dlatego bardzo łatwo można wymienić jego główną optykę, o ile jest ku temu powód: apertura, jako istotne kryterium możliwości teleskopu, nie może być w ten sposób zwiększona. Wymiana zwierciadła jest więc opcją tylko wtedy, gdy obecne zwierciadło główne daje słabe obrazy przez cały czas, lub przynajmniej w fazie chłodzenia. Wymiana dobrego zwierciadła głównego po prostu mija się z celem. Jeśli jednak obecne zwierciadło pokazuje na przykład astygmatyzm, ma złą korekcję, czy nawet poważne uszkodzenia, takie jak pęknięcia powłoki na powierzchni zwierciadła, wymiana mogłaby pomóc. W pewnych okolicznościach można również wymienić zwierciadło, które jest zbyt grube, a przez to zbyt ciężkie.

Problem ze starym zwierciadłem powinen być zatem najpierw sprecyzowany i nienaprawialny na przykład poprzez nałożenie nowej powłoki. Także sam teleskop musi być wart takiej wymiany: lepszy substrat zwierciadła, taki jak Cerodur lub Sitall niewiele pomoże, jeśli unoszące się nad nim ciepłe powietrze zrujnuje obraz w takim samym stopniu jak poprzednie zwierciadło ze zwykłego szkła. Połączenie z dobrą wentylacją tuby optycznej minimalizuje naprężenia podczas fazy chłodzenia i sprawia, że szybciej można zastosować wysokie powiększenia.

Nowe zwierciadło musi oczywiście pasować do celi grubością i dokładną średnicą. Również ogniskowa musi być odpowiednia. Jeśli nowe zwierciadło jest cieńsze, należy sprawdzić liczbę punktów podparcia, aby nie zapadało się w zakresie nanometrów – to problem apertur od 200mm. Tak więc, starania są opłacalne tylko wtedy, gdy ma się do dyspozycji dobrze funkcjonujący teleskop. Jeśli nie, lepiej kupić lub zbudować zupełnie nowy teleskop.

Autor: Sven Wienstein / Licencja: Oculum-Verlag GmbH